चंद्रकळा पूर्ण पौर्णिमेची होती
अनंत अनंग बुद्धपौर्णिमेची होती
चालले होते ढग आकाशातून
वाळवंटातून घसटत ज़ाणाऱ्या
वाऱ्यानं फडफडत्या काफ़िल्यांसारखे...
त्या गौतमानं आज
नि:श्वास सोडला असता...
इमारतीच्या भकास गच्चीवरून
दिसणाऱ्या भोवताल घेरून पसरलेल्या
घाणीचा पसारा बघून...
झोपडपट्टीचा घंताडा जुडगा बघून...
गरळ ओकणारे नाले,
आणि त्यात न्हाणारी,
अळ्यांसारखी बुज़बुज़लेली माणसं,
हे सारं बघून
त्यानं नक्कीच हाय खाल्ली असती...
नज़र शून्यात गेली
तीथेच काळ लोटला
चेतना साकळल्या
आणि
देहभान सरलं !
मागच्या बाभळींचे बोधिवृक्ष झाले
मी
चेहेरा
अंधारात
लपवून
घेतला
शांतपणे
कोषातून बाहेर आलो तेंव्हा
माझाही बुद्ध झाला होता !
- लक्ष्मीकांत
Please Note The Following Disclaimer :
© Laxmikant G. Bongale
This content is restricted to the “melaxmikant.blogspot.com” and not permitted to be posted anywhere else on internet nor allowed to be regenerated in any other form or media. Violation of the copyright law will subject to the legal action against the person/entity responsible for same.
2 comments:
khupach surekh lihitos tu......mala ha blog kedar kulakarni ne suggest kela.
asach lihit raha
majhya shubhechchha.
swagt darakh.
@Swagt. Thank you for commenting your view. It really means a lot. yeah and thats very kind of Kedar. :)
Post a Comment